۳۵۹- هفت خانه چشم شممت روح و داد و شمنت برق وصال بیا که بوی ترامیرم ای نسیم شمال احادیا به جمال الجیب قف وانزل که نیست صبر جمیلم زاشتیاق جمال حکایت شب هجران فرو گذاشته به به شکر آنکه بر افکند پرده روز وصال بیا که پرده گلریز …
نهیب حادثه – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد – غزل ۱۲۹ – ۱۳۰
مست باده ازل – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است – غزل ۴۵
همای او ج سعادت – همای اوج سعادت به دام ما افتد – غزل ۱۱۴ – ۲۶۹
– , ,وصال ,برق ,۳۵۹ ,روح ,برق وصال ,شممت روح , ,هفت خانه ,خانه چشم
درباره این سایت